O επικεφαλής προπονητής, της Ακαδημίας μας, Στάθης Σταθόπουλος βγάζει κόκκινη κάρτα σε ρατσισμό-φασισμό στον ποδόσφαιρο!

Αναδημοσιεύουμε άρθρο του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου ειδήσεων, επιλέγοντας το σημείο που αφορά στη συνέντευξη του επικεφαλής προπονητή της Ακαδημίας μας, κ.Στάθη Σταθόπουλου: Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ:

των Γιώργου Μανταίου, Παναγιώτη Κουμάνταρου και Γιώργου Διακογιάννη:

« Με απεριόριστα ...χιλιόμετρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο και περισσότερους από 500 αγώνες στους πάγκους, η άποψη του Στάθη Σταθόπουλου, έχει αυταπόδεικτα, βαρύνουσα σημασία. «Τέτοια φαινόμενα, προκαλούν θλίψη και ντροπή», επισημαίνει στο ΑΠΕ ΜΠΕ, ο «ακαδημαϊκός» της προπονητικής και συνεχίζει: «Γιατί το ποδόσφαιρο, είναι ένα παιχνίδι που ενώνει τους ανθρώπους, όπως και ο αθλητισμός στο σύνολο του. Ο ρόλος του είναι ψυχαγωγικός, έχει αλλαγές συναισθημάτων (χαρά και στεναχώρια), αλλά και υποστήριξη για την ομάδα που αγαπάς.

Άρα, η πολιτική δεν αρμόζει στους χώρους άθλησης, εν γένει. Για να αντιμετωπίσουμε αυτά τα φαινόμενα, πρέπει να δούμε τα αίτια που τα προκαλούν. Είναι προτιμότερο να προλαμβάνεις, παρά να καταστέλλεις. Και τα αίτια, είναι η παρακμή σε πολιτικό, οικονομικό και κυρίως κοινωνικό επίπεδο. Επίσης πολύ σημαντικό, είναι το γεγονός, ότι έχει χαθεί η κριτική σκέψη. με αποτέλεσμα, τα ερεθίσματα που δεχόμαστε να μην τα επεξεργαζόμαστε και να κάνουμε πράγματα, για τα οποία δεν γνωρίζουμε, ούτε τις συνέπειες, ούτε τον αντίκτυπο που έχουν. Ολες αυτές οι συμπεριφορές, δεν περιορίζονται στον χώρο του ποδοσφαίρου, αλλά επεκτείνονται και στην ιδιωτική ζωή, όπου εκδηλώνονται με πράξεις βίας.

Όμως το ποδόσφαιρο, λόγω της πολύ μεγάλης δημοφηλίας, ευνοεί τέτοιου είδους εκδηλώσεις. Αυτό επιβεβαιώνει, ότι εάν ονομάσεις αυτήν την συμπεριφορά, φασισμό, δεν είναι ιδεολογία. Αλλά μία έκφραση πολιτικής παρακμής. Δεν λύονται με λόγια τέτοια ζητήματα. Θα πρέπει να αρχίσουμε από την οικογένεια, το σχολείο, το κράτος και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ειδικά η οικογένεια και το σχολείο που έχουν πρωταρχικό ρόλο, δεδομένου ότι αποτελούν τους φορείς κοινωνικοποίησης του ατόμου. Πρέπει να μαθαίνεις στο παιδί σου τις απλές, αλλά συνάμα θεμελιώδεις αξίες. Όπως είναι ο σεβασμός.

Το κράτος, θα πρέπει να προβάλει το νόημα του αθλητισμού, που είναι ακριβώς να ενώνει. Ότι στον αθλητισμό και στο ποδόσφαιρο, έχουν θέση άπαντες. Και τα ΜΜΕ δεν πρέπει να προβάλουν τα γεγονότα, έτσι ώστε να ηρωποιούνται αυτοί που τα κάνουν, αλλά να προβάλουν τα σωστά πρότυπα. Εμείς αυτά τα θέματα στο ποδόσφαιρο «τα έχουμε βρει». Από την δεκαετία του 1970, όταν και ήλθαν στην Ελλάδα οι πρώτοι ξένοι ποδοσφαιριστές. Έχουμε παίκτες διαφορετικού χρώματος, φυλής, θρησκείας. Επομένως, ο ρατσισμός στους κόλπους της ομάδας, δεν υφίσταται. Υπάρχουν αυτοί που μιλούν στο Κοινοβούλιο για ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής. Εγώ θα πω, ότι το ποδόσφαιρο έχει πολιτικοποιηθεί. Και αυτό οφείλεται στην πολιτική παρακμή»...